(9/22-1-1935 – 6/19.11.2018)

Ο αείμνηστος αδελφός Βασίλειος Μαρινέας γεννήθηκε στο χωριό Ρίγκλια της Μεσσηνιακής Μάνης (22-1-1935). Ήταν το τέταρτο παιδί εξαμελούς οικογένειας του Ηλία Μαρινέα και της Όλγας το γένος Μπαζίγου. Τη δεκαετία του 1950 ήλθε στην Αθήνα όπου σπούδασε (εργαζόμενος ταυτόχρονα) και έλαβε Πτυχίο Πολιτικού Μηχανικού. Άσκησε το επάγγελμα του Πολιτικού Μηχανικού έως το τέλος της ζωής του. Νυμφεύθηκε την Αικατερίνη Βλάχου και απέκτησε τέσσερα παιδιά.

Γνώρισε και ασπάστηκε το παλαιό ημερολόγιο κατά την περίοδο των διωγμών και έκτοτε υπήρξε πάντα στην πρώτη γραμμή του Ιερού Αγώνα σε όλη την ταραγμένη περίοδο του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα. Σχεδίασε, επέβλεψε και ανήγειρε Ιερούς Ναούς και Ιερές Μονές.

Σπούδασε Βυζαντινή Μουσική κοντά σε παραδοσιακούςδασκάλους, χειροθετήθηκε Αναγνώστης από τον τότε Μητροπολίτη Μαγνησίας Μάξιμο (μετέπειτα Θεσσαλονίκης) και υπηρέτησε το ιερό Αναλόγιο για πάνω από 50 χρόνια. 

Ίδρυσε τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Ορθοδόξων Χριστιανών Ελλάδος «Ο Μέγας Αθανάσιος» στις 15 Μαΐου του 1985 και υπήρξε ο Πρώτος Πρόεδρος του Συνδέσμου, θέση την οποία τίμησε έως την ημέρα του θανάτου του. Η ανέγερση και η λειτουργία του Καθεδρικού Ναού του Αγίου Αθανασίου στην Ν. Φιλαδέλφεια (του μεγαλύτερου έως σήμερα έργου του Συνδέσμου) είναι αποτέλεσμα κοινής προσπάθειας μελών και φίλων του Συνδέσμου και ιδιαίτερα της άοκνης φροντίδας και προσπάθειας του αειμνήστου Προέδρου. Υπηρέτησε στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου από την πρώτη ημέρα της λειτουργίας του ως μόνιμος Ψάλτης, προσερχόμενος όρθρου βαθέως τις Κυριακές, τις καθημερινές και τις εορτές ακολουθώντας πιστά το Τυπικό της Μεγάλης Εκκλησίας.

Παρέμεινε έως το τέλος απλός και δοτικός προσφέροντας όπου υπήρχε ανάγκη, συνομιλώντας με όλους, βοηθώντας όπου μπορούσε, προσφέροντας χωρίς αντάλλαγμα. Υπήρξε άνθρωπος ισχυρής γνώμης με υψηλή αίσθηση ευθύνης και ιδιαίτερη αντίληψη περί του δικαίου. Στεκόταν ανυποχώρητος και αταλάντευτος στα πιστεύω του καταβάλλοντας προσωπική προσπάθεια στον ύψιστο βαθμό, για την επίτευξη και την ολοκλήρωση των στόχων που έθετε υπέρ της προάσπισης του Ιερού μας Αγώνος.

Την Κυριακή, 15/28.10.2018, ενώ ένιωθε έντονη αδιαθεσία ολοκλήρωσε την Κυριακάτικη Ακολουθία παρά τις εκκλήσεις συγγενών και φίλων, παρέμεινε ιδία θελήσει και έψαλε από την θέση του Πρωτοψάλτου μέχρι τέλους. Εν συνεχεία διεκομίσθη εσπευσμένα σε καρδιολογική μονάδα Νοσοκομείου και νοσηλεύτηκε έως την ημέρα που εκοιμήθη στις 6/19.11.2018.

Η εξόδιος Ακολουθία του εψαλη στις 8/21.11.2018, Εορτη των Ταξιαρχων, στον Ι. Ναό Αγίου Αθανασίου του Μεγάλου. Παρεστησαν οι Αρχιερείς: Πειραιώς και Σαλαμίνος κ. Γερόντιος, Αττικής και Βοιωτίας κ. Χρυσόστομος και Δημητριάδος κ. Φώτιος, όπως και Ιερείς μετά του Εφημερίου Αρχιμ. Νικηφόρου Νάσσου. Εψαλε Χορός Ιεροψαλτών που προσήλθαν από Ναούς των Μητροπόλεων Αθηνών, Αττικής, Πειραιώς και Αχαϊας & Πελοπονήσου. Ο νεκρός ετάφη στο Κοιμητήριο Περιστερίου.

Το Τεσσαρακονθημερο Μνημόσυνό του ετελέθη με το πέρας της Θ. Λειτουργίας το Σάββατο, 9/22.12.2018, στον Ι. Ναό Μεγάλου Αθανασίου από τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Καλλίνικο.

Είθε ο Κύριος να αναπαύει την ψυχή του μετά των δικαίων!