Ἑορτάζοντες τὰ ἅγια Θεοφάνεια ὀρθοδόξως, ἐκφράζουμε τὴν εὐχαριστία μας γιὰ τὴν μεγάλη αὐτὴ δωρεὰ τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ μας! Πρόκειται γιὰ ἡμέρα λαμπρᾶς εὐφροσύνης καὶ ἁγιασμοῦ τῶν ὑδάτων, ἀλλὰ καὶ ὅλης τῆς κτίσεως.
Διότι, ὁ Κύριος καὶ Θεός μας Ἰησοῦς Χριστός, ποὺ μᾶς ἔδειξε πρὸ ἡμερῶν τὴν ἐκ Παρθένου Γέννησή Του στὴν Βηθλεέμ, ἔρχεται τώρα γιὰ νὰ τελέσει ἕτερο Μυστήριο στὸν Ἰορδάνη ποταμό, ὥστε βαπτιζόμενος νὰ μᾶς προσφέρει θεία ἀναγέννηση, ἄφεση ἁμαρτιῶν, λύτρωση καὶ ἁγιασμό.
Ὁ Τίμιος Πρόδρομος καὶ Βαπτιστὴς Ἰωάννης, ὁ ὁποῖος κήρυττε στὴν ἔρημο τοῦ Ἰορδάνου τὴν Μετάνοια, ἐπιτελεῖ τώρα μὲ θεῖο πρόσταγμα τὸ φρικτὸ ἔργο τῆς Βαπτίσεως τοῦ Κυρίου μας, γιὰ νὰ καταβυθίσει Αὐτὸς μὲ τὴν σειρά Του τὰ ἀμέτρητα πταίσματά μας καὶ νὰ μᾶς δωρίσει τὸν πλοῦτο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τὸν θησαυρὸ τῶν Ἀγαθῶν.
Ἀλλὰ καὶ οἱ Ἅγιοι Ἄγγελοι προπορεύονται ἀπὸ τὴν Βηθλεὲμ στὶς ὄχθες τοῦ Ἰορδάνου, γιὰ νὰ λειτουργήσουν στὸ Μυστήριο καὶ νὰ ὑπουργήσουν στὴν ἀνείπωτη θεία συγκατάβαση.
Ὁ Θεάνθρωπος Χριστός μας σηκώνει καὶ καθαίρει τὶς ἁμαρτίες τοῦ κόσμου μὲ τὴν πλήρη κάθοδο καὶ ἄνοδό Του στὸ ὕδωρ τοῦ ποταμοῦ, προτυπώνοντας τὸν Θάνατο καὶ τὴν Ἀνάστασή Του. Αὐτὸς ὡς Υἱὸς βαπτίζεται, ὁ Πατὴρ μαρτυρεῖ τὴν εὐδοκία Του στὸν Ἀγαπητὸ Υἱό Του καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα μὲ μορφὴ Περιστερᾶς ἐπιβεβαιώνει τὴν Πατρικὴ φωνή (Ματθ. 3:16-17), καὶ ἔτσι, μὲ τὸν τρόπο αὐτό, «ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις»!
***
Παράλληλα, ἐγκαινιάζεται τὸ Βάπτισμα τῆς Ἐκκλησίας. Τώρα πλέον, σὲ κάθε Βάπτιση ἔχουμε μία Θεοφάνεια: εἰς τὸ Ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος δίδεται ἀνακαίνιση, φῶς, θεία ζωὴ καὶ ἐλευθερία. Σὲ κάθε Βάπτιση Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ ὑπάρχει μυστηριακὴ συμμετοχὴ στὸ Πάθος καὶ στὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ (Ρωμ. 6:3-5)· οἱ Οὐρανοὶ σχίζονται καὶ καταπέμπεται τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, ποὺ μᾶς καλεῖ στὴν οὐράνια πατρίδα καὶ μᾶς ἀναδεικνύει υἱοὺς Θεοῦ κατὰ χάριν.
Προϋπόθεση γιὰ ὅλα αὐτὰ εἶναι βεβαίως ἡ ὀρθὴ Πίστις, ἡ πληρότητα τῆς Μυστηριακῆς Χάριτος, ἀλλὰ καὶ ὁ ὀρθὸς τρόπος τελέσεως τοῦ Μυστηρίου. Τὸ ἐξωτερικὸ-αἰσθητὸ σημεῖο τῆς τριπλῆς καταδύσεως καὶ ἀναδύσεως στὸ ὕδωρ, τῆς πλήρους δηλαδὴ καὶ ὁλικῆς καλύψεως τοῦ βαπτιζομένου στὸ νερό, εἶναι ἀπαραίτητο στοιχεῖο τελειώσεως τοῦ Μυστηρίου· ἡ δὲ παραχάραξή του, «χωρὶς ἀνάγκης ἐπειγούσης», θεωρεῖται πράξη ἀποτρόπαιη καὶ καρπὸς αἱρέσεως (βλ. Πρωτ. Γεωργίου Μεταλληνοῦ, «Ὁμολογῶ ἕν Βάπτισμα», Ἀθήνα 1996, σελ. 63-75). Ἡ Οἰκουμενιστικὴ αἵρεσις, ἡ ὁποία ἄρχισε τὴν ἐφαρμογή της μὲ τὴν δῆθεν ἐπουσιώδη Ἡμερολογιακὴ Μεταρρύθμιση πρὶν ἀπὸ ἕνα περίπου αἰῶνα, ἔχει προξενήσει καὶ σὲ αὐτὸ τὸ θέμα ἀπίστευτη ζημία καὶ ἔκπτωση!...
***
Ἡ χορηγία τῶν θείων δωρεῶν τῆς Ἑορτῆς, καὶ μάλιστα τοῦ εἰσαγωγικοῦ Μυστηρίου στὴν Ἐκκλησία, τοῦ ἱεροῦ Βαπτίσματος, μᾶς θέτει ἐνώπιον μεγάλων εὐθυνῶν· ἡ παρεχόμενη ἄκτιστη Χάρη καὶ θεία εὐλογία γιὰ νὰ ἐκδηλωθεῖ, ἀναμένει τὴν συνεχῆ προσπάθειά μας· τὴν ἀπόρριψη τῆς ραθυμίας καὶ τῆς ἀδιαφορίας, καὶ τὴν ἔνδειξη τοῦ θερμοῦ ζήλου καὶ τῆς πνευματικῆς ἐγρηγόρσεως ἀπὸ μέρους μας.
Ὀφείλουμε νὰ ἐπαγρυπνοῦμε γιὰ τὴν ψυχή μας, γιὰ τὶς ὑπάρξεις μας, γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας, γιὰ τὸν τόπο μας, γιὰ τὸν κόσμο ὅλο. Νὰ ἐνισχύσουμε τὴν πίστη, νὰ αὐξήσουμε τὴν προσευχή, νὰ ἐκφράσουμε ἔμπρακτα τὴν φιλανθρωπία, νὰ ἀπορρίψουμε τὴν ἐμπάθεια. Νὰ ἰσχυροποιήσουμε τὴν μετάνοια, νὰ ἐμβαθύνουμε στὴν ταπείνωση, νὰ καλλιεργήσουμε τὴν ἀγάπη. Οἱ δυσχερεῖς συνθῆκες τῆς ζωῆς ἄς μὴ μᾶς καταβάλλουν· ὁ ἀγώνας τῆς ἀρετῆς ἄς μὴ μᾶς φοβίζει· ἡ ἐλπίδα γιὰ τὴν προσέλκυση τοῦ θείου Ἐλέους ἄς μὴ μᾶς ἐγκαταλείπει!
Ζοῦμε πράγματι ἡμέρες ἀποκαλυπτικές, τὰ «σημεῖα» γενικῆς ἀναταραχῆς καὶ ἀποστασίας στὴν ἀνθρωπότητα εἶναι πέρα καὶ ἀπὸ ὁρατά, λαμβάνουν χώρα γεγονότα ἀπρόσμενα, «ἀόρατοι ἐχθροὶ» φαίνεται νὰ πλήττουν τοὺς ἀνθρώπους. Λαμβάνονται ἐπείγοντα μέτρα γιὰ τὴν προφύλαξη καὶ τὴν προστασία τῶν ἀνθρώπων, ἀπὸ ἐκείνους ὅμως, οἱ ὁποῖοι συνέτειναν καὶ συντείνουν μᾶλλον στὴν διεύρυνση τῶν προβλημάτων, παρὰ στὴν περιστολή τους. Ἀκούγονται ἀπεγνωσμένες κραυγὲς γιὰ ἀσφάλεια, σταθερότητα καὶ εἰρήνη. Ἀλλὰ εἶναι φανερὰ τὰ δείγματα ποὺ βάζουν τοὺς ἀνθρώπους σὲ πρωτοφανεῖς κινδύνους γιὰ τὴν σωματικὴ καὶ ψυχικὴ ἀκεραιότητα, ἐλευθερία καὶ ἀσφάλειά τους, ἀπὸ ὅσους ἑτοιμάζουν τέτοιου εἴδους δεσμά, ποὺ ἡ ἀνθρωπότητα γεύθηκε ἀμυδρῶς στὶς χειρότερες ἐφιαλτικὲς ἱστορικὲς φάσεις της.
Ἡ φιλοσοφία τοῦ μετανθρωπισμοῦ ἤ ὑπερανθρωπισμοῦ, γιὰ παράδειγμα, μὲ τὴν χρήση ἐξελιγμένων τεχνολογιῶν γιὰ «διορθωτικὴ» παρέμβαση στὸν νοῦ καὶ τὴν φυσιολογία τῶν ἀνθρώπων, γιὰ τὸ δῆθεν καλό τους, τείνει νὰ τοὺς «ἀναβαθμίσει» κατὰ τέτοιον τρόπο, ὥστε νὰ τοὺς καταστήσει οὐσιαστικὰ σκλάβους κάποιων λίγων ἤ κάποιου ἑνός! Πάντως, ὄχι τοῦ Κυρίου καὶ Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Μόνου Φιλανθρώπου, ὁ Ὁποῖος χαρίζει ἄφεση ἁμαρτιῶν καὶ ζωὴ αἰώνιο!
Ἡ ἀνακαινιστικὴ Χάρη τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ μας εἴθε νὰ μᾶς φωτίζει, νὰ μᾶς στηρίζει καὶ νὰ μᾶς ὁδηγεῖ, ὥστε καὶ τὴν Ἑορτὴ νὰ τιμήσουμε ἐπαξίως, καὶ τὴν κλήση μας νὰ ἐκπληρώσουμε θεαρέστως, καὶ τὴν δόξα τοῦ Θεοῦ καὶ τὸ καλὸ τῶν συνανθρώπων μας νὰ ὑπηρετήσουμε δεόντως, χωρὶς νὰ παγιδευτοῦμε εἴτε στὰ «θέλγητρα» εἴτε στὰ φόβητρα» τοῦ κόσμου τούτου καὶ τοῦ κοσμοκράτορος· ἀλλὰ νὰ ἀναδειχθοῦμε γνήσια τέκνα τοῦ Παντοκράτορος καὶ νὰ κληρονομήσουμε τὴν αἰώνια Βασιλεία Του. Ἀμήν!
Ἐκ τῆς Συντάξεως
Ἅγια Θεοφάνεια, 6/19-1-2021