ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΙΑ

ὑπό π. Νικηφόρου Νάσσου

ΠΡΟΟΙΜΙΟ

Μέ ἀφορμή τήν μεγάλη Θεομητορική Ἑορτή τῆς Πανσέπτου Κοιμήσεως τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, κατατίθενται στό κείμενο αὐτό κάποιες θέσεις σχετικά μέ τήν ἐκλογή τῆς Ἀειπαρθένου Μαρίας, τήν ἐλεύθερη ἀνταπόκρισή της στό θεῖο θέλημα καί τή συνεργία της στό ὕψιστο γεγονός τῆς σωτηρίας τοῦ κόσμου, διά τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ.

Ἐπίσης ἀναλύεται θεολογικά, τό ζήτημα τοῦ προορισμοῦ, τῆς θείας προγνώσεως καί τῆς ἀνθρωπίνης συνεργίας, πού εἶναι ἀπαραίτητη γιά τήν ἐν Χριστῷ σωτηρίᾳ. Καί τοῦτο διότι κατά καιρούς διατυπώνονται λανθασμένες γνῶμες καί ἄστοχες θεωρήσεις περί τά τοιαῦτα, καί ἕνεκα αὐτοῦ, θεωροῦμε ὅτι πρέπει νά γνωρίζουμε οἱ Ὀρθόδοξοι τήν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας, σχετικά μέ τήν ἔννοια τῆς «συνεργίας» στήν σωτηρία, ὅπως ἐπίσης, νά γνωρίζουμε πῶς ἐκλαμβάνεται ὀρθοδόξως ὁ προορισμός, ὑπό ποῖες προϋποθέσεις ὁ Θεός προορίζει καί ἐκλέγει καί πῶς συνδέεται ἡ πρόγνωση τοῦ Θεοῦ μέ τόν προορισμό. Εἶναι, βεβαίως, τά ἀνωτέρω, μεγάλα ζητήματα καί ἀπαιτοῦν διά μακρῶν ἀνάπτυξη, ἀλλά ἐδῶ θά γίνουν κάποιες ἀναλύσεις καί τοποθετήσεις σύντομες, κατά τό δυνατόν, σέ συσχέτιση φυσικά μέ τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τήν «αἰτίαν τῆς σωτηρίας ἡμῶν» (Για περισσότερα βλ. ΕΔΩ).