«Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, ευκαιρία ή απειλή;»

 

 

Ομιλία του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Μιχαήλ Κωνσταντινίδη

στην 9^η Πανελλήνια Συνάντηση Νέων

Νίκαια, 21-10/3-11-2018

 

Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα και Ποιμενάρχα της Μητροπόλεως Πειραιώς και Σαλαμίνος κ. Γερόντιε.

Θεοφιλέστατε Πρόεδρε της Συντονιστικής Επιτροπής του ΝΕ.Ο.Σ.,Επίσκοπε Γαρδικίου κ. Κλήμεντα.

Σεβαστοί πατέρες, αδελφοί και συλλειτουργοί.

Αγαπητά παιδιά, νέοι και νέες της Εκκλησίας μας.

 

Είναι μεγάλη η τιμή για την αναξιότητά μου να στέκομαι σήμερα ενώπιον σας με σκοπό να σας αναπτύξω πολύ συνοπτικά ένα δύσκολο αλλά και πολύπλοκο θέμα, αυτό των «Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης» ως ευκαιρίας ή ως απειλής.

Μπορεί το ζήτημα να φαίνεται απλό, καθώς η χρήση του διαδικτύου είναι πλέον η βάση στην καθημερινότητα, αλλά αυτό δεν παύει να σημαίνει πως η ενημέρωση και η γνώσηγια την χρήση του δεν είναι απαραίτητα.

 

Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης

Ο όρος μέσα κοινωνικής δικτύωσης (ή αλλιώς socialmedia) αναφέρεται στα μέσα αλληλεπίδρασης και επικοινωνίας ομάδων ανθρώπων μέσω διαδικτυακών κοινοτήτων.

Για να κατανοήσουμε έστω επιφανειακά τα συγκεκριμένα μέσα (καθώς η βαθύτερη γνώση δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση) θα πρέπει να έχουμε εικόνα για το πώς λειτουργεί το διαδίκτυο.

Είναι γεγονός πως οι περισσότεροι από μας χρησιμοποιούμε συνέχεια το διαδίκτυο και δεν έχουμε ιδέα για το πώς λειτουργεί, κάτι παρόμοιο με τον ηλεκτρισμό, βάζουμε μια συσκευή στην πρίζα, η συσκευή λειτουργεί και δεν μας απασχολεί το πώς. Η διαφορά με το διαδίκτυο όμως είναι ότι γνωρίζοντας έστω επιφανειακά τον τρόπο λειτουργίας του θα μπορούμε να προστατέψουμε εμάς και τα παιδιά μας.

Το πρώτο είδος διαδικτύου γνωστό ως ARPANET εγκαταστάθηκε και λειτούργησε για πρώτη φορά το 1969 στις ΗΠΑ, και βέβαια δεν είχε καμία σχέση με αυτό που είναι σήμερα.

Ο περισσότερος κόσμος φαντάζεται ότι το διαδίκτυο είναι στον αέρα (cloud), όμως στην ουσία το διαδίκτυο είναι καλώδιο, το καλώδιο αυτό μπορεί να είναι θαμμένο στη γη ή ακόμη και να βρίσκεται στο βυθό της θάλασσας. Ουσιαστικά όλος ο πλανήτης είναι δικτυωμένος με το καλώδιο αυτό. Το μήκος μάλιστα των καλωδίων του διαδικτύου είναι αρκετό για να κάνεις τον γύρο του πλανήτη 22 φορές! Εμείς λοιπόν δεν είμαστε κατευθείαν συνδεδεμένοι στο καλώδιο, οι συσκευές μας (πελάτες – client) μέσω ενός ρούτερ– δρομολογητή συνδέονται με τον πάροχο (την εταιρία που μας παρέχει το ίντερνετ) και ο πάροχος με τη σειρά του στους Εξυπηρετητές ή servers. Δηλαδή όταν συνδεόμαστε στο internet-συνδεόμαστε μέσω του παρόχου και όχι κατευθείαν στον server.

Σημαντικό είναι να γνωρίζουμε ότι, οποιαδήποτε συσκευή, server,οτιδήποτε συνδέεται στο διαδίκτυο έχει ξεχωριστή ηλεκτρονικήταυτότητα (ip - διεύθυνση Διαδικτυακού Πρωτοκόλλου) και έτσι οι συσκευές δεν μπερδεύονται μεταξύ τους. Επίσηςκάθε συσκευή αφήνει το δικό της στίγμα στο διαδίκτυο.

Όταν για παράδειγμα θέλουμε να συνδεθούμε με τον server της Google ή όπως αναφέρει η νεολαία να γκουγκλάρουμε κάτι, τότε μέσω του παρόχου μας συνδεόμαστε με τον server της Google. Ή όταν για παράδειγμα θέλουμε να στείλουμε ένα e-mail, ανάλογα την υπηρεσία που χρησιμοποιούμε, google, yahoo! ή οποιαδήποτε άλλη, μέσω του παρόχου μας στέλνουμε τα δεδομένα στο server της Google ή της yahoo! και από εκείτο e-mail προωθείται στον άνθρωπο που απευθυνόμαστεκαι αντίστροφα. Μεσολαβούνταυτόχρονα αμέτρητα χιλιόμετρα από καλώδια, «μεγάλοι» υπολογιστές παρόχων και ρούτερ για ταχύτερη μεταφορά δεδομένων, έτσι μπορούμε να στείλουμε ένα e-mail στην άλλη άκρη του πλανήτη, και σε λιγότερο από 1 δευτερόλεπτο ο χρήστης στην άλλη άκρη,για παράδειγμα στην Αμερική, μπορεί να παραλάβει το e-mail που έχουμε στείλει εμείς από Ελλάδα. Το δίκτυο αυτό ουσιαστικά είναι ένα τεράστιο δίκτυο καλωδίων και συνδεδεμένων υπολογιστών μεταξύ τους και γι’ αυτό το λόγο πήρε και το όνομα διαδίκτυο - ιστός. Να εξηγήσουμε πιο αναλυτικά αυτή τη διαδικασία είναι αδύνατον, γιατί είναι πολύπλοκη και χρειάζεται σπουδή πάνω στο αντικείμενο.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με τα μέσα μαζικής δικτύωσης.

Τα μέσα μαζικής δικτύωσης, άσχετα από τον τίτλο ή τις υπηρεσίες που προσφέρουν, είναι servers στα οποία στέλνουμε τα δεδομένα μας κι εκείνοι με τη σειρά τους παρέχουν τα δεδομένα στον κόσμο που απευθυνόμαστε.

Είτε στέλνουμε γραπτό μήνυμα μέσω viber ή messenger είτε imessage ή όποιας άλλης εφαρμογής, τα μηνύματα αυτά στέλνονται στους servers των εταιρειών και από εκεί παρέχονται στους χρήστες - τελικούς αποδέκτες. Ακριβώς το ίδιο ισχύει και στα κοινωνικά δίκτυα, όπως το facebook.

 

Πλεονεκτήματα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

Εδώ υπάρχουν αμέτρητα πλεονεκτήματα, πρώτα απ’ όλα το διαδίκτυο είναι γεμάτο με εκατομμύρια άτομα και υπάρχει απεριόριστηπλέον δυνατότητα ανταλλαγής γνώσεων και πληροφοριών, εφόσον τα δίκτυα έχουν παγκόσμια εμβέλεια. Δίνεται η δυνατότητα να μεταφέρονται πληροφορίες ταυτόχρονα σε εκατομμύρια παραλήπτες είτε από μία ομάδα ανθρώπων που επιθυμεί να γνωστοποιήσει τις θετικές δράσεις της, μια επιχείρηση την προσφορά της, αλλά ακόμη και η Εκκλησία να επεκτείνει το εύρος του μηνύματος που θέλει να αποστείλει και να κάνει γνωστή σε παγκόσμια κλίμακα τη δράση και την Ομολογία της. Αυθημερόν πλέονμαθαίνουμε τα νέα όλου του πλανήτη από μια συσκευή που βρίσκεται στην τσέπη μας! Τα εκκλησιαστικά γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στην άλλη άκρη του πλανήτη γίνονταιάμεσα γνωστά σε μας μέσω εικόνας, ήχου και περιγραφής χάρη στο διαδίκτυο. Όλα τα νέα εξαπλώνονται με αστραπιαία ταχύτητα. Ο κάθε άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να γνωρίσει άλλους πολιτισμούς και να διευρύνει τις γνώσεις και τους ορίζοντές του.

Ακόμη και πνευματικά υπάρχει εύκολη πρόσβαση σε τεράστιο όγκο πατερικών κειμένων, αλλά και βίντεο με ομιλίες πνευματικού περιεχομένου.

Όπως δείχνουν οι στατιστικές το 63 % των Ελλήνων έχουν δημιουργήσει προφίλ σε κάποια online υπηρεσία κοινωνικής δικτύωσης. Επίσης οι περισσότεροι νέοι Έλληνες έχουν απομακρυνθεί πλέον από την τηλεόραση και οτιδήποτε θέλουν το παρακολουθούν από το διαδίκτυο ή από τις γνωστές πλατφόρμες, όπως το yουtube.
Η χρήση τους δε είναι πλέον τόσο διαδεδομένη, που ακόμη και αρχηγοί κρατών πλέον μεταφέρουν μηνύματα και απόψεις μέσω γνωστής κοινωνικής πλατφόρμας – twitter! και ή δήλωση διαδίδεται άμεσα.

 

Μειονεκτήματατων μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

Για να αναπτύξουμε τα μειονεκτήματα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης πρέπει να κατανοήσουμε ότι ο μόνος υπεύθυνος για τα αρνητικά αποτελέσματα των μέσων είναι ο ίδιος ο άνθρωπος.

Και για να μην παρεξηγηθώ με τα αυτονόητα, θα το αναλύσω λίγο πιο διεξοδικά. Όταν ο Κάιν σκότωσε τον Άβελ, σίγουρα το «καταραμένο» όργανο δεν ήταν η πέτρα, αλλά ο φθόνοςκαι το χέρι του Κάιν. Όταν κάποιος χρησιμοποιήσει το μαχαίρι για να κόψει ψωμί, τότε το μαχαίρι χρησιμοποιείται θετικά, αν κάποιος με το ίδιο μαχαίρι δολοφονήσει άνθρωπο, σίγουρα για τον φόνο δεν ευθύνεται το μαχαίρι αλλά ο άνθρωπος.

Ο υπολογιστής, είναι ένα εργαλείο, το οποίο έχει πολλές δυνατότητες, εάν τις χρησιμοποιήσουμε θετικά, θα υπάρχουν πολύ θετικά αποτελέσματα, εάν τις χρησιμοποιήσουμε αρνητικά, θα μπορέσουμε να προκαλέσουμε μεγάλες καταστροφές τόσο σε εμάς όσο και στους γύρω μας.

Και το πιο σημαντικό είναι ότιπρέπει να γνωρίζουμε τον λόγο για τον οποίον φτιάχνουμε ένα προφίλ σε κάποιο από τα μέσα, παράδειγμα στο facebook. Σημασία έχει να γνωρίζω όχι μόνο το τι κάνω- το ότι δημιουργώ δηλαδή ένα προφίλ- αλλά και γιατί το κάνω, γιατί μπαίνω στη διαδικασία να δημιουργήσω αυτό το προφίλ. Αν ο καθένας από μας σε οτιδήποτε κάνει γνωρίζει συνειδητά το γιατί το κάνει, τότε σίγουρα θα είναι σε θέση ο ίδιος να προστατέψει τον εαυτό του από τυχόν κινδύνους που μπορεί να προκύψουν από αυτό που πάει να πράξει.

Τεράστια ευθύνη φέρει η οικογένεια τόσο στη διαμόρφωση του χαρακτήραόσο και στη δημιουργία «αντισωμάτων» στο παιδί – βοηθώντας το να έχει τα εσωτερικά «φίλτρα»και τη διάκριση του καλού από το κακό, αλλά και τη γνώση στο τι κάνει και γιατί το κάνει.

Ένα από τα σημαντικότερα σημεία που θα πρέπει να απασχολήσει όλους μας είναι το γεγονός και το ερώτημα, γιατί τα παιδιά δημιουργούν από μικρές ηλικίες προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, γιατί στα μέσα αυτά εκθέτουν την προσωπική τους ζωή και γιατί έχουμε τόσο έντονη αύξηση της πρώιμης σεξουαλικής ζωής των νέων ανθρώπων. Σε διάλογο που τακτικά έχουμε με τους νέους ανθρώπους, η βασική κατάληξη της συζήτησης και το συμπέρασμα είναι πως σχεδόν όλα τα παιδιά νιώθουν μοναξιά ! Η μοναξιά λοιπόν, που στη βάση της έχει την έλλειψη σύνδεσης του παιδιού με την οικογένεια, γίνεται η αιτία το παιδί να προσπαθεί απεγνωσμένα να συνδεθεί με κάποιον ή με κάποιους…. Με ό,τι συνεπάγεται αυτό….

Υπάρχει ένας κίνδυνος σε όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τον οποίον οι περισσότεροι αγνοούμε. Σας ανέφερα προηγουμένως πως οποιαδήποτε κοινωνική πλατφόρμα είναι έναςserver, ένα τεράστιο κτίριο, οπότε όταν ανεβάζουμε εμείς μια φωτογραφία στο facebook ή στο Instagram, η φωτογραφία αυτή από τη συσκευή μας μέσω του παρόχου μεταφέρεται στο server της εταιρείας και από εκεί δημοσιεύεται στο προφίλ μας. Η σημαντική λεπτομέρεια είναι πως ακόμη και αν εμείς διαγράψουμε αυτή τη φωτογραφία από το προφίλ μας- αν έχουμε μετανιώσει δηλαδή για κάποια φωτογραφία που ανεβάσαμε- η φωτογραφία αυτή διαγράφεται μόνο από το προφίλ μας και τη δημόσια προβολή της, αλλά όχι από το server της εταιρίας. Έτσι λοιπόν το πρώτο που πρέπει να γνωρίζουμε είναι πως ό,τι «ανεβαίνει» στο internet δεν «κατεβαίνει» ποτέ.

Αντιλαμβανόμαστε πως ακόμη και όταν ανεβάσουμε κάποια προκλητική φωτογραφία μας, η οποία απευθύνεται μόνο σε μερικούς φίλους και είναι «ιδιωτική», «απόρρητη» και μετά από λίγο τη διαγράψουμε, η φωτογραφία αυτή παραμένει στοserver της εταιρείας και ο κίνδυνος να εκτεθούμε ανεπανόρθωτα (αν για παράδειγμα κάποιος επιτεθεί στην εταιρεία και υποκλέψει τα ευαίσθητα δεδομένα των χρηστών) είναι πάντα μεγάλος.

 

Οι «φίλοι» στα μέσα δικτύωσης.

Ή θα επιλέξουμε ένα είδος προφίλ, το οποίο θα επικοινωνεί μόνο με συγκεκριμένα άτομα, στα οποία δεν έχουμε πρόσβαση επικοινωνίας ή θα επιλέξουμε ένα πιο διευρυμένο προφίλ - προς όλους, κάτι που συνήθως γίνεται,αν έχουμε να περάσουμε κάποιο μήνυμα, αν είμαστε δημόσιο πρόσωπο ή αν είμαστε εταιρεία που θέλει να προωθήσει κάποιο προϊόν. Σίγουρα το πιο ασφαλές είναι οι φίλοι μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να είναι άτομα τα οποία γνωρίζουμε, καθώς μπορεί να πέσουμε εύκολα θύματα ενός ψεύτικου προφίλ. Γεγονός που έχει προκαλέσει πολλά προβλήματα σε πολύ κόσμο, από απαγωγές μέχρι και αυτοκτονίες, για τις οποίες ήταν υπεύθυνα άτομα που είτε εξυπηρετούν σκοτεινά συμφέροντα,εμπόριο σαρκός ή οργάνων είτε «έπαιξαν» με τον ευαίσθητο ψυχικό κόσμο κάποιου υποδυόμενοι άλλο πρόσωπο…

 

Διαδικτυακό Bullying

Εδώ αναφερόμαστε σε ένα τεράστιο κεφάλαιο, το οποίο είναι όχι απλά μία ομιλία, άλλα σεμινάριο και είναι αδύνατον να αναπτυχθεί σήμερα. Θεωρώ απαραίτητο όμως να προσθέσω ότι, αν οποιοσδήποτε δεχθεί διαδικτυακόbullying ή απειλή, να γνωρίζει ότι δεν είναι μόνος ή μόνη, και σε καμία περίπτωση να μη διστάσει να μιλήσει. Τα άτομα που ασκούν αυτό το είδος της επίθεσης είναι συνήθως οι πιο θρασύδειλοι άνθρωποι της κοινωνίας.

Θα πρέπει να θυμόμαστε πάντοτε πως ο τρόπος με τον οποίο θα τοποθετηθούμε ως προσωπικότητα στο διαδίκτυο, θα προσελκύσει και τον ανάλογο κόσμο και την ανάλογη συμπεριφορά προς εμάς. Οφείλουμε πάντοτε να χαράσσουμε όρια προς εμάς και τους άλλους, όρια που δεν πρόκειται να παραβιάσουμε ποτέ.

Μια ισχυρή προσωπικότητα, που έχει μάθει να τοποθετείται και να θέτει τα όρια, πολύ δύσκολα θα δεχτεί επίθεση στο διαδίκτυο ή στην προσωπική ζωή, και αν συμβεί κάτι τέτοιο είναι σε θέση να το αντιμετωπίσει άμεσα και αποτελεσματικά.

 

Χρόνος στην οθόνη

Σοβαρό ζήτημα, το οποίο πλέον απασχολεί και όλες τις μεγάλες εταιρείες, είναι ο χρόνος τον οποίο αφιερώνουν οι χρήστες του διαδικτύου τόσο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όσο και γενικά στην παραμονή τους μπροστά στην οθόνη.

Αυτό το νέο είδος εθισμούαποτελεί σίγουρα κοινωνικό πρόβλημα, οι επιπτώσεις του πλέον είναι εμφανείς και επηρεάζουν μέχρι και την παραγωγική απόδοση μεγάλου ποσοστού ανθρώπων.

Ο χρόνος τον οποίον αφιερώνουμε στα μέσα πρέπει να είναι συγκεκριμένος, η αναζήτηση που κάνουμε να έχει κάποιο σκοπό και σε καμία περίπτωση να μην στερούμε χρόνο από την οικογένεια ή τα παιδιά μαςεξαιτίας των κοινωνικών δικτύων.

Ακόμη πιο τραγικό είναι όταν σε μια οικογένεια υπάρχουν για παράδειγμα τέσσερα μέλη, πατέρας, μητέρα, και δυο παιδιά και το απόγευμα όλοι είναι προσκολλημένοι σε ξεχωριστό υπολογιστή ή τάμπλετ.

Δραματική ακόμη είναι και η εικόνα των νέων έξω στους δρόμους ή στις καφετέριες, όπου ομάδα νέων βρίσκεται στο ίδιο τραπέζι, δεν μιλάνε μεταξύ τους, ο καθένας είναι προσκολλημένος στο δικό του κινητό. Σίγουρα αυτό πλέον δεν είναι κοινωνική δικτύωση, αλλά εθισμός και κοινωνική απομόνωση.

Κάποια στιγμή μάλιστα αστειευόμενος ρώτησα μια παρέα που είχε αυτή την εικόνα, αν κάνουν «τσατ» μεταξύ τους ενώ κάθονται στο ίδιο τραπέζι.

Εθιστικά είναι πολλά ακόμη σημεία της καθημερινότητας, όπως το να κοιτάμε κάθε δέκα λεπτά την ώρα στο τηλέφωνό μας, αν μας ήρθε κάποιο μήνυμα, αν έκανε κάποιος λάικ στην φωτογραφία μας και ούτω καθεξής.

Ο ηλεκτρονικός εθισμός είναι ήδη κοινωνικό πρόβλημα, απλά ακόμη δεν έχουμε καταλάβει πόσο μεγάλη έκταση έχει.

Ορισμένα από αυτά που ΔΕΝ κάνουμε στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης.

-Δεν κάνουμε το λεγόμενο «checkin», να γνωστοποιούμε δηλαδή με ακρίβεια τηγεωγραφική μας τοποθεσία, το πού βρισκόμαστε, με ποιους είμαστε κλπ.

-Δεν δημοσιεύουμε φωτογραφίες των παιδιών μας και φωτογραφίες από τις προσωπικές μας στιγμές.

-Δεν δημοσιεύουμε τα σώματα μας εκτεθειμένα, με μαγιό ή προκλητικά εσώρουχα, γιατί οι φωτογραφίες αυτές μπορεί να υποκλαπούν και να χρησιμοποιηθούν σε διάφορα πορνογραφικά sites.
-Δεν είμαστε θύματα του like ! Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν τεράστια ψυχολογική εξάρτηση για το πόσα likeθα πάρει η φωτογραφία τους.
-Δεν δημοσιεύουμε συχνά τις προσωπικές φωτογραφίες μας–εικόνες προφίλ κλπ, διότι έτσι δείχνουμε την ανάγκη που έχουμε για προβολή, όχι με την υγιή μορφή της…. ή αποκαλύπτουμε ότι είμαστε άτομα που νιώθουν απόρριψη.
-Δεν χρησιμοποιούμε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να δείξουμε την καλή ή κακή διάθεση μας.
-Δεν λέμε τα μυστικά μας μέσω του διαδικτύου. Στο ίντερνετ δεν υπάρχουν μυστικά. Πάρα πολύς κόσμος, όταν έχει αλληλογραφία μέσω κάποιας πλατφόρμας, πιστεύει στην απόλυτη ιδιωτικότητα της επικοινωνίας, κάτι που δεν ισχύει, οι πληροφορίες που ανταλλάζουμε μέσω διαφόρων υπηρεσιών εύκολα μπορεί να υποκλαπούν. Τέτοια σκάνδαλα έχουν απασχολήσει και απασχολούν μέχρι σήμερα την κοινωνία μας, με υποκλοπές δεδομένων εκατομμυρίων χρηστών.

Όταν θέλουμε να πούμε ένα μυστικό, το λέμε κατ’ ιδίαν, πρόσωπο με πρόσωπο. Και όπως έλεγαν οι παλιοί σοφοί,ένα μυστικό είναι μυστικό όταν το γνωρίζουν μόνο δυο άνθρωποι. Και βέβαια εμείς ως χριστιανοί γνωρίζουμε ότι ο καλύτερος τρόπος να πούμε ένα μυστικό είναι να το εμπιστευτούμε στον πνευματικό μας. Δυστυχώς, πολλά παιδιά, εμφανίζουν το αληθινό τους πρόσωπο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και όχι μπροστά στον πνευματικό πατέρα….. Αυτό είναι ένα θέμα που πρέπει να απασχολήσει έντονα όλους τους κληρικούς.

- Ότι κλειδώνει - ξεκλειδώνει, ποτέ δεν αναφέρουμε τις ευαίσθητες πληροφορίες μας στο διαδίκτυο, ημερομηνία γέννησης, διεύθυνση κατοικίας, ονόματα μελών της οικογένειας, με ποιον ή με ποια είμαστε σύζυγοι ή έχουμε δεσμό και εξυπακούεται δεν αναφέρουμε ποτέ τους κωδικούς ή οτιδήποτε άλλο αφορά τους τραπεζικούς μας λογαριασμούς ή κωδικούς υπηρεσιών που προστατεύουν τα προσωπικά μας δεδομένα ακόμη και αν μας ζητηθούν ! Οι επίσημοι φορείς ποτέ δεν ζητάνε κωδικούς - pin διαδικτυακά ή τηλεφωνικά.

-Δεν αναζητάμε σύντροφο μέσω κοινωνικών δικτύων. Είναι εντελώς γελοίο να δημοσιεύουμε φωτογραφίες μας με μαγιό ή ημίγυμνες ή με γκριμάτσες με φουσκωμένα χείλη, για να προσελκύσουμε σύντροφο. Δεν είμαστε προϊόντα. Και όταν προβάλλουμε τον εαυτό μας ως σεξουαλικό προϊόν-ακόμη κι αν δε νιώθουμε έτσι-αυτή είναι η εικόνα που δείχνουμε, να μην απορούμε αν τα άτομα τα οποία θα μας προσεγγίσουν, θα μας χρησιμοποιήσουν ακριβώς όπως αναλογεί στο προϊόν που προβλήθηκε από εμάς τους ίδιους….

Θα πρέπει γενικά να θυμόμαστε, ότι τα μέσα αυτά είναι μέσα επικοινωνίας, και κυρίως μέσα επικοινωνίας με ανθρώπους στους οποίους δεν έχουμε εύκολη πρόσβαση. Όταν είμαστε συνδεδεμένοι στο διαδίκτυο, και πόσο μάλλον στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μπορεί να είμαστε μόνοι μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή μας, στην ουσία όμως ασκούμε μία δημόσια προβολή του προσώπου μας και εν μέρει είμαστε εκτεθειμένοι, και για το πόσο εκτεθειμένοι είμαστε, εξαρτάται μόνο από εμάς. Για παράδειγμα όταν κοινοποιούμε δημόσια μια φωτογραφία, είναι σα να κυκλοφορούμε με ένα τεράστιο πανό αναρτημένο πάνω μας στους δρόμους της πόλης. Σκεφτείτε λοιπόν κάποιος να αναρτά δημόσια μια φωτογραφία του, που δεν είναι και τόσο κατάλληλη, είτε για να πάρει like, είτε για να βρει σύντροφο, είτε για να ικανοποιήσει το εγώ του, είτε για να μη νιώθει μοναξιά. Είναι το ίδιο σαν να κυκλοφορήσει στο κέντρο μιας πόλης με αυτή τη φωτογραφία επάνω του αναρτημένη, πόσο άβολα θα ένιωθε ο καθένας….

 

Τεχνοφοβία

Η Τεχνοφοβία είναι ένα ζήτημα το οποίο απασχολεί την κάθε κοινωνία, την κάθε κουλτούρα και τον κάθε λαό άσχετα από τα πιστεύω. Σε ό,τι αφορά στο διαδίκτυο, γνωρίζουμεπως είναι στην ζωή μας και είναι εντελώς ανούσιο να αποδίδουμε σκοτεινούς τίτλους σε οτιδήποτε αφορά την τεχνολογική εξέλιξη, χωρίς να μαθαίνουμε την ουσία και τον τρόπο αντιμετώπισης στο κάθε τι. Όση τεχνοφοβία και αν υπάρχει σε μια οικογένεια, όσο κι αν αποκλειστούν τα παιδιά από τα σύγχρονα μέσα, αργά η γρήγορα θα αποκτήσουν πρόσβαση σε αυτά, και μάλιστα με τις πιο αρνητικές επιπτώσεις. Καθώς κανένας γονιός δεν μπορεί να προστατεύσει το ανυπεράσπιστο πλέον παιδί του από αυτά που πρόκειται να αντιμετωπίσει στο σχολείο, όπου οι εικόνες από τις φορητές συσκευές κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα.

Κατά την άποψή μου, κάθε γονιός πρέπει να έχει πλήρη γνώση τόσο για τις τεχνολογικές εξελίξεις όσο και για το τι απασχολεί την καθημερινότητα του παιδιού, αλλά και τις τάσεις της νεολαίας. Έτσι θα είναι σε θέση να συμπορεύεται με το παιδί του, να το ενημερώνει κατάλληλα και να το βοηθάει να αναπτύξει τις απαραίτητες άμυνες για το υπόλοιπο της ζωής. Μια οικογένεια είναι αυτή που χτίζει την ισχυρή ή την ανυπεράσπιστη προσωπικότητα. Η οικογένεια είμαι αυτή που γίνεται η αιτία τις περισσότερες φορές για τις περισσότερες επιλογές του παιδιού. Η σύνδεση του γονιού με το παιδί είναι και ο σημαντικότερος παράγοντας προστασίας, ώστε το παιδί να μην αναζητήσει διέξοδο επικοινωνίας σε διαφορετικά μονοπάτια.

 

Ευκαιρία ή απειλή;

Επιγραμματικά και πολύ επιφανειακά αγγίξαμε σήμερα ένα θέμα, το οποίο είναι πολύ ευαίσθητο, επίκαιρο, και πρέπει να μας απασχολήσει πολύ περισσότερο, καθώς αφορά το πιο ευαίσθητο σημείο της κοινωνίας, τη νεολαία.

Τα μέσα λοιπόν αυτά είναι ευκαιρία, όταν τα χρησιμοποιείς σωστά και σίγουρα είναι απειλή, όταν δεν γνωρίζεις το τι κάνεις και γιατί το κάνεις.

Ίσως και ευκαιρία και απειλή στην τελική ανάλυση να είναι ο ίδιος μας ο εαυτός και οι βάσεις πάνω στις οποίες έχει στηριχθεί η προσωπικότητά μας.

Σας ευχαριστώ πολύ.