Ἕνα ἐπίκαιρο ἀρθρο τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας κ. Χρυσοστόμου.

«Μή τις ὑμᾶς ἐξαπατήσῃ κατὰ μηδένα τρόπον, ὅτι ἐὰν μὴ ἔλθῃ

ἡ ἀποστασία πρῶτον καὶ ἀποκαλυφθῇ ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας,

ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας, ὁ ἀντικείμενος καὶ ὑπεραιρόμενος ἐπὶ πάντα

λεγόμενον Θεὸν ἤ σέβασμα, ὥστε αὐτὸν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ καθίσαι,

ἀποδεικνύντα ἑαυτὸν ὅτι ἐστὶ Θεός»

(Β’ Θεσ. β’ 3-4)

Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Αθηνών και πάσης Ελλάδος των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών κ. Καλλίνικε,

Σεβασμιώτατε  Μητροπολίτα  Θες/νίκης  κ. Γρηγόριε, Τοποτηρητά της Ιεράς Μητροπόλεως  Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης,

Σεβασμιώτατοι  και Θεοφιλέστατοι άγιοι Αρχιερείς

Ευλαβέστατοι Πρεσβύτεροι και Διάκονοι

Εντιμότατοι Εκπρόσωποι των Τοπικών Αρχών

Οσιώτατοι Μοναχοί και Μοναχές

Λαέ του Κυρίου Ευλογημένε.

«Ας είναι Ευλογημένος και δοξασμένος ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο Πατήρ και ο χορηγός της ευσπλαχνίας, του ελέους και συμπαθείας και Θεός κάθε παρηγορίας»[1], ο οποίος με την συγκατάβαση και αγαθότητα και το άπειρον έλεός του επέβλεψε στην ελαχιστότητά μου και με απόφαση της σεπτής Ιεραρχίας της Ιεράς Συνόδου των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών Ελλάδος και υπό την Προεδρίαν του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου ημών κ. Καλλινίκου, με επέλεξε Μητροπολίτη της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης με τον τίτλο «Φιλίππων και  Μαρωνείας» και με κατέστησε Ποιμένα και Πνευματικό Πατέρα του Ιερού Κλήρου και του ευλογημένου λαού τηςθεοσώστου αυτής Επαρχίας.

 ...ΑΠΟ τους ἁγίους Μάρτυρας τοὺς μιμηθέντας τὸν Κύριον, καὶ ἀγαπήσαντάς Τον ἐξ ὅλης ψυχῆς καὶ καρδίας, καὶ τὸ αἷμα τους διὰ τὴν ἀγάπην Του ἔχυσαν, ἄνδρες τε καὶ γυναῖκες, μία εἶναι καὶ ἡ σήμερον ἑορταζομένη καὶ ἐπαινουμένη (διὰ τὴν ἀγάπην ὁποῦ ἔδειξεν εἰς τὸν Κύριον, καὶ τὴν ἀνδρείαν, καὶ νίκην ὁποῦ ἔκαμεν εἰς τὸν ἐχθρὸν καὶ ἀντίπαλον διάβολον) ἡ ἁγία, λέγω, νύμφη τοῦ ἐπουρανίου Βασιλέως Χριστοῦ Μεγαλομάρτυς ΜΑΡΙΝΑ, ὁποῦ ἐκ νεαρᾶς ἡλικίας καὶ ἐξ ἁπαλῶν ὀνύχων, τὸν Χριστὸν ὁλοψύχως ἠγάπησε· καὶ τὴν ψυχὴν καὶ τὸ σῶμα διὰ τὴν ἀγάπην Του ὁλοκλήρως ἠρνήθηκε κατὰ τὴν θείαν Του ἐντολήν· ἡ ὁποία ἐνεδύθη τὸν Χριστόν, καὶ ὁ Χριστὸς μὲ τὸ νὰ ἐκατοίκησεν εἰς αὐτήν, ἔγεινε φόρεμα τοῦ Χριστοῦ καὶ Θεοῦ, κτασκευασμένον μὲ τὰ χαρίσματα τοῦ Παναγίου Πνεύματος, ἄξιον τοῦ ἐπουρανίου Βασιλέως Χριστοῦ καὶ Θεοῦ. Ἀντὶ διὰ ὕφασμα τὴν καθαρὰν παρθενίαν. Ἀντὶ διὰ καθαρὸν χρυσίον τὴν ζέουσαν πίστιν εἰς τὸν Χριστόν. Ἀντὶ διὰ μαργαρίτας τὴν ἔνθεον σοφίαν καὶ φρόνησιν. Ἀντὶ διὰ λίθους τιμίους καὶ ἀδάμαντας, τὴν σταθερὰν ἀνδρείαν καὶ γενναιότητα.

Μεγάλας ἀναμνήσεις ἀνακαλεῖ σήμερον ἡ ἑορτὴ τῶν δύο κορυφαίων Ἀποστόλων. Οἱ δύο οὗτοι ὑπέρτεροι ἄνδρες τοῦ χριστιανισμοῦ συγκεφαλαιοῦσι σχεδὸν ἐν ἑαυτοῖς ὁλόκληρον τὴν ἱστορίαν τῆς Καινῆς Διαθήκης καὶ τοῦ πρώτου μ.Χ. αἰῶνος. Διότι ὁ μὲν θεομακάριστος Πέτρος ἐγένετο αὐτόπτης καὶ αὐτήκοος τῶν πράξεων καὶ τῆς διδασκαλίας τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ δὲ οὐρανοβάμων Παῦλος, περιελθὼν τὸν τότε γνωστὸν κόσμον, κατήχησε καὶ ἐβάπτισε τοσούτους λαούς, καὶ τοσαύτας συνέστησεν ἐκκλησίας, ὅσας συλλήβδην πάντες οἱ ἄλλοι Ἀπόστολοι.

Σάββατον πρὸ Σαµαρείτιδος, 15.5.2016 ἐκ. ἡµ.

Ὁ Ἅγιος Χρυσόστοµος ὁ Νέος

Ὁ Ὁµολογητὴς Ἱεράρχης τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας

(1870-1955)

«Μνήµη Δικαίου µετ᾿ Ἐγκωµίων» (Παροιµ. ι΄ 7)

† Σεβ. Μητροπολίτου Ὠρωποῦ καὶ Φυλῆς κ. Κυπριανοῦ

Ὀφειλόμενος Ἔπαινος Ἀληθοῦς Ὁμολογητοῦ

Τὸ ἄλλοτε πυκνὸν δάσος τὸ εὑρισκόμενον εἰς τὴν περιφέρειαν Δοξαρᾶ, εἰς τὸ ὁποῖον ὁ Ἅγιος ἠσκήτευσε καὶ ἐμαρτύρησε, σήμερον δὲν ὑπάρχει. Ὑπάρχουν μόνον ἐλάχιστα δένδρα. Πρό τινος ἐσώζετο καὶ τὸ δένδρον, εἰς τὸ ὁποῖον ὁ Ἅγιος ἐκρεμάσθη καὶ ἐμαρτύρησεν, ἀλλὰ μὲ τὴν πολυκαιρίαν ἀφοῦ μέχρι ῥίζης ἐξηράνθη, ἔπεσε καὶ οἱ Χριστιανοὶ ἔκοψαν τοῦτο εἰς μικρὰ τεμάχια, τὰ ὁποῖα ἔλαβον χάριν εὐλαβείας καὶ ἔκαμον φυλακτά.